Victor Vroomkoning, pseudoniem van Walter van de Laar (Boxtel, 6 oktober 1938)
Witheid
In de witte winter in het witte huis
in de witte kamer in het witte bed
op het witte laken fluister ik
in het witte oor dat naast me ligt
de lichte dingen van de liefde.
Wij sluipen de sneeuw in, schuiven
onze lijven warm, schuilen in het
schuim, worden watten poppen.
Terug uit de witte winter in het
witte huis in de witte kamer
in het witte bed op het witte
laken smelten wij mond op
mond samen tot het witte wezen
dat wij zijn als de nacht begint.
===
U klikt HIER voor enkele gedichten van Victor
Vroomkoning op de Meander-website.
===
U klikt HIER voor de website
van Victor Vroomkoning.
===
VUILNISZAKKEN
Zoals ze daar 's morgens
op de stoep tegen elkaar aan
geleund warmte zoekend
in hun plastic jassen
staan te wachten, grijs,
vormeloos, vol afgedankt
leven, tegelijk broos
en weerloos. Je zou ze
weer naar binnen willen
halen, je ouders
wachtend op de bus
© Victor Vroomkoning, 1990
uit: Echo van een echo, Manteau, Antwerpen-Amsterdam 1990
===
Buddléia
Wat weten vlinders van augustus?
De buddléia bloeit, ze nemen het
ervan. Je dochter kan dat eigenlijk
niet aan, zo ijl, zo flinterdun
haar jurk. Je bent haar vader maar
kunt kijken als een man. Waar eindigen
haar poten? Hoge zomen vangen wind,
de zomer raakt nu op zijn bangst.
Ze fladdert weg, je kijkt haar na zoals
de vriend die laatst iets ongelukkigs
zei toen zij op haar fiets passeerde.
Later als het licht de middag heet
en scherp maakt bij de sloot aan gene
zijde jaagt een man bij de buddléia 's.
===
© Victor Vroomkoning
uit: Oud zeer,
Manteau, Antwerpen/Amsterdam 1993
Geen opmerkingen:
Een reactie posten